همۀ ما نسبت به دنیای اطرافمان نگاهی خوب یا بد داریم.  چالش های موجود در جامعه را می بینیم و احتمالا دوست داریم به بهترشدن اوضاع کمک کنیم؛ ولی در این میان افرادی هستند که پا به میدان گذاشته و با قدم گذاشتن در مسیری دشوار می خواهند به بهبود شاخص های مختلف در جامعه کمک نمایند.
 
سازمان‌های مردم‌نهاد از جمله این تشکل های هستند که از ابتدا با افرادی شکل می گیرند که پیرامون اهداف انسان دوستانه ای دور هم جمع می شوند و به محیط زیست، بهداشت، زنان سرپرست خانواده و ده ها موضوعی که قلب و ذهن  جوامع بشری را به خود معطوف کرده کمک می کنند.
 
این افراد با توجه به دغدغه روحی و فکری خودشان در محور فعالیت خود دوستان و همراهانی را پیدا می کنند تا با انگیزه بیشتری فعالیت خود را ادامه دهند. این موضوع تا جایی ادامه پیدا می کندتا کم‌کم این تلاش‌ها لذت‌بخش‌تر، بزرگ‌تر و تأثیرگذارتر می‌شوند و به مسیرهایی پر از ایده و خلاقیت در کمک‌رسانی و همراهی به همنوع می‌رسند. مسیرهایی که همه برای دلگرمی انسان هایی  که شاید دردی بر قلب  آن‌ها نشسته باشد.
 
بی شک این مسیر برای این گروه ها همیشه هم به آسانی سپری نمی شود و قطعا لحظه های طاقت فرسا و خسته کننده کم ندارد، اما چیزی که باعث قدرت این تشکل ها شده ایمان به هدفی  است که برای آن دور هم جمع شده اند.
 
بدون شک قلب تپنده‌ی هر جامعه، مشارکت مردم آن جامعه در کارهای اجتماعی است. مشارکتی که بخش اصلی آن از مسیر تشکل‌ها و سازمان‌های مردم‌نهاد و موسسه‌های نیکوکاری می‌گذرد  و به قطع یقین می توان گفت بدون حضور مردم نمی توان فعالیت های عام المنفعه کرد.
 
 به همین مناسبت فرصتی پیش آمد تا به همراه رییس دفتر و مسول روابط عمومی دانشکده علوم پزشکی، مشاور رییس دانشکده و مسول دفتر سازمان های مردم نهاد و خیرین حوزه سلامت دانشکده برای تبریک این روز به سمن ها و گروه های مردم نهاد حوزه سلامت و عرض خدا قوت پای صحبت  ها و درد دل های انها نشستیم.
 
انجمن  حمایت از بیماران کلیوی خانه ای برای امید بیماران
 
انجمن حمایت از بیماران کلیوی اولین انجمنی بود که در جمع صمیمی انها حضور یافیتم. این انجمن  در سال 1395 فعالیت  خود را با هدف ارائه خدمات بهداشتی درمانی به بیماران کلیوی آغاز کرد و هم اکنون 1247 بیمار تحت پوشش دارد.
 
وقتی وارد دفتر این انجمن شدیم استقبال همیشه عالی  حاج مرتضی باستانی خیر خوشنام مراغه که اسمش در تمامی کار های خیر در ابتدای لیست است، باعث ایجاد یک فضای صمیمی شد که به این زودی ها تمام نمی شد.
 
حاج مرتضی باستانی با قلبی پر از دغدغه از  بیمارانی  که به آنجا مراجعه می کنند می گفت؛ نام تک تک آنها را در خاطر داشت  و عکس جوانتر هارا هم در گوشی  خودش داشت و در حالی که آنها را نگاه می کرد  و مدام از رعنایی  آنها می گفت تاکید داشت دردی که این بیماران می کشند  التیامش جز با مدد مردم و خیرین و لطف الهی میسر نیست.
 
در گوشه ای از صحبت هایش با همان کلام صریح خودش که از سر شکسته نفسی بود گفت: این همه تلاش که اینجا می بینید کار من نیست ها، من اینجا یک سربازم و کار اصلی را همکاران انجام می دهند ( به روبرویش  که همکار خانم پشت میز نشسته اشاره می کند و ادامه می دهد) این دختر من به همراه دیگر همکاران اینجا کار خیر و خداپسندانه می کنند.
 
وی با اندکی مکث ادامه می دهد: کار اینها از یک لحاظ غیر عادی است چرا که اینجا حتی از جیب خودشان هم برای بیماران هزینه می کنند و خدارا شاکر هستند که توانسته اند قدمی برای رضای الهی و آسایش بندگان بردارند.
 
حاج مرتضی باستانی گلایه هایی نیز داشت که مهندس پور رستم به اتفاق اعضا جلسه قول دادند در همین هفته آتی جلسه ای با رییس و معاون درمان برگزار کنند.
 
صحبت ها  تلخ و شیرینی رد و بدل می شدند که زمان مجال ادامه آنها را نمی داد پس مجبور بودیم برای رسیدن به قرار بعدیمان به مرکز ترک اعتیاد گلستان بریم.
 
مرکز ترک اعتیاد گلستان، امید رهایی بیماران اعتیاد
 
این مرکز بیستمین سالگرد تاسیس خود را پشت سر گذاشته و تلاش های مختلفی در کاهش آسیب های اجتماعی در حوزه اعتیاد انجام می دهد.
 
مدیر عامل این مرکز آقای اسکندری در طول این بیست سال تلاش های زیادی برای درمان و بازگشت ببیش از 30 هزار بیمار از مناطق استان و حتی کشور انجام داده است.
 
وی در این دیدار با شوق و اشتیاق خاصی درباره این مرکز صحبت می کرد و افرادی را که در این مرکز مراحل درمان خود را سپری می کردند " همدرد " خطاب می کرد.
 
اسکندری در این دیدار دوستانه از مراحل درمان و قصه همدردانش گفت: درمان این عزیزان بر دو مدار پرهیز و ایمان می باشد که به  ایمان به معنای سلامتی و انتقال تجربیات افراد بهبود یافته بوده و پرهیز نیز دوری از هرگونه وابستگی به دارو و... بوده است.
 
در این جلسه موضوعات مختلفی درباره این مجموعه مورد بحث قرار گرفت که مهم ترین آن ایجاد اشتغال برای بیمارانی است که بهبود یافته اند و کارگاه های مختلفی از جمله نانوایی، مکانیکی، کارواش، تیرچه و بلوک بخشی از ان ها است.
 
بعد ازمرکز ترک اعتیاد گلستان مراغه به مرکز کاهش آسیب های اجتماعی جنت مراجعه کردیم.
 
مرکز گذری جنت، پناهی برای بیماران اعتیاد
 
این مرکز در عین گمنامی برای عموم مردم، پناهی برای بیش از 300 بیماراعتیاد می باشد.
 
این مرکز که به صورت گذری فعالیت می کند ضمن ارایه خدمات بهداشتی ، در تلاش است با ایجاد انگیزه های روانی فرد را برای سپری کردن مراحل ترک اعتیاد سوق دهد و در این راه از همکاری های این مراکز بهره می گیرد.
 
این مرکز مددجویان  مشکوک به بیماری را جهت اخذ آزمایشات دوره ای و درمان  به معاونت بهداشتی دانشکده علوم پزشکی مراغه معرفی می نمایند.
 
مدیر این مرکز با نفس هایی که در سینه خود حبس می کند ادامه می دهد : متاسفانه و صد متاسفانه بیماری اعتیاد روز به روز در حال گسترش می باشد و اغلب جوانان عزیز در معرض خطر قرار دارند بطوریکه سن اعتیاد در مناطق مختلف به شکل خطرناکی پایین آمده است.
 
اگر قول قرارمان با دیگر سازمان های مردم نهاد نبود می شد ساعت ها پای صحبت ها و درد دل های این عزیزان نشست که بدون هیچ چشم داشتی برای بندگان خدا تلاش می کنند؛ اما با خداحافظی از  ان ها به سمت انجمن حمایت از بیماران دیابتی بو علی شهرستان رفتیم.
 
انجمن حمایت از بیماران دیابتی بو علی شهرستان برای آگاهی تلاش می کند
 
انجمنی که علیرضا سیار مدیر عاملی آن را برعهده گرفته برای خدمت رسانی به بیماران دیابتی تاسیس شده است.
سرهنگ سیار که مراغه ای ها او را با کار های خیر و بیشتر از آن هیات های مذهبی می شناسند می گوید: این انجمن از خرداد 1400 شروع به کار کرده و هم اکنون بیش از 1500 عضو دیابتی را تحت پوشش داریم که متاسفانه یا خوشبختانه روز به روز به تعداد این اعضا اضافه می شود. همچنین خدمات درمانی و آزمایشگاهی نیز برای این اعضا با 50 درصد تخفیف و در برخی زمان ها به صورت کاملا رایگان در در اختیار اعضا می گیرد.
وی با لبخند همیشگی خودش ادامه می دهد: کار های سازمان های مردم نهاد خیلی سخت است،شما فکرش  را بکنید که هر شب من با فکر 1500 اعضا  خواب راحت ندارم، اما خانه مراغه ای ها آباد که هر لحظه در امور خیر پیشگام هستند.
 
بعد از شنیدن صحبت های علیرضا سیار چای گرمی را نوشیدیم و بعد از عرض خدا قوت و گرفتن عکس یادگاری به سمت اخرین قرارمان حرکت کردیم.
 
انجمن مهرگان مراغه، دست مهر خیرین بر سر بیماران سرطانی
 
انجمن حمایت از بیماران  سرطانی مهرگان مراغه در سال 91 با همت خیرین تشکیل شده است و هم اکنون بیش از 1700 بیمار تحت پوشش دارد.
 
علی عاشق وطن، فردی که خود را وقف بیماران سرطانی کرده درباره پروتکل های این انجمن می گوید : مراحل کاری ما به این شکل است که کمیسون پزشکی ما بعد از تایید بیمار، توسط مددکار خودمان مورد بررسی کلی قرار میگیرند و تا 100 درصد هزینه های درمان آنها پرداخت می شود.
 
عاشق وطن اضافه میکند: اعتماد مردم به ما اصلی ترین سرمایه این انجمن می باشد برای مثال در عید فطر بیش از 300 میلیون تومان فطریه جمع کردیم که نشان از اعتماد مردم به ما می باشد.
 
مدیر عامل انجمن مهرگان مراغه با تعصب خاصی به فعالیت های مردم نهاد گفت: خط قرمز انجمن ما در صیانت از اعتماد مردم دوری از هر گونه فعالیت سیاسی است.
 
این آخرین تشکلی بود که به مناسبت 26 مرداد در کنار انها بودیم و خاطرات خوبی و بدی از تجربیات این عزیزان شنیدیم.
 
وقت بازگشت بود که بین همکاران سخن از سختی کار های تشکل های مردم نهاد بود. اما به راستی کار های داوطلبانه علاوه بر عشق و علاقه،حوصله و صبر دو چندان می خواهد. بی شک سازمان های مردم نهاد شهرستان در تحقق اهداف نظام سلامت نقش پررنگی به خصوص در حوزه های بهداشتی دارند و در حقیقت بازوان توان مند نظام سلامت شهرستان می باشند.